مراغه- ایرنا- «فریدالدین عطار نیشابوری» شاعری عرفان‌پیشه و یکی از ارکان شعر فارسی است که در قرن ششم و هفتم هجری قمری زندگی  کرد و خویش‌نامه‌ای کوتاه در کتاب مظهرالعجایب موجود است که در این یادداشت گذرا به آن نگاهی انداخته می‌شود.