یادداشت
🔻 فرش قرمز را از پشتِ سرِ سرمایه‌گذاران جمع نکنیم!
سرمایه‌گذار و سرمایه‌پذیر، دو ضلع از یک قرارداد رسمی‌اند؛ هر دو با آگاهی، رضایت و تعهد وارد مسیری پرچالش اما سازنده می‌شوند.
سرمایه‌گذاری در شرایط اقتصادی امروز، کاری شجاعانه و پرریسک است که هر کسی توان ورود به آن را ندارد.
در مقابل، سرمایه‌پذیر – چه نهاد دولتی باشد و چه عمومی – به‌دنبال منافع قانونی خود است و حق هم دارد.
اما اگر می‌خواهیم شیروان در جذب سرمایه‌گذار پیشگام باشد، باید به آن فرش قرمز معروف که برای سرمایه‌گذار پهن می‌کنند، واقعاً احترام بگذاریم؛ نه اینکه پس از ورود، آن فرش را از پشت پایش جمع کنیم!
سرمایه‌گذار نهاد خیریه نیست. آمده هزینه کند، شغل ایجاد کند و در عین حال سودی ببرد؛ چراکه اگر نبرد، پروژه نیمه‌کاره می‌ماند و این شهر است که بازنده می‌شود.
در مقابل، سرمایه‌پذیر موظف است ضمن احترام به سرمایه‌گذار، قاطعانه مدافع حقوق مردم نیز باشد و اجازه ندهد حقی پایمال شود. توازن این دو، یعنی توسعه پایدار.
🔹 اما واقعیت تلخ امروز ما چیست؟
نه‌تنها در جذب سرمایه‌گذاران جدید موفق نبوده‌ایم، بلکه به شکل نگران‌کننده‌ای در حال فراری دادن سرمایه‌گذاران شیروانی به شهرهای مجاور هستیم.
🔻 کافی‌ست نگاهی بیندازیم:
▪️ پروژه‌های گردشگری همچون ارگ نادری، سال‌هاست بی‌سرانجام مانده‌اند و سرمایه‌گذاری برایشان پیدا نمی‌شود.
▪️ در شیرکوه، چند سرمایه‌گذار وارد میدان شده‌اند، اما در گیر و دار اداری و تسهیلات بلاتکلیف‌اند؛ حتی خود شهرداری هم تکلیف غرفه‌ها را مشخص نمی‌کند.
▪️ بساز و بفروش‌ها یا رفته‌اند یا در حال رفتن‌اند.
▪️ کمبود آب و برق، سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی و دامداری را کاهش داده است.
▪️ سرمایه‌گذار پارک کوثر از نیت خود برای انتقال پروژه به بجنورد سخن گفته.
▪️ شهرک صنعتی شیروان به «شهرک خاموش» تبدیل شده؛ جایی برای رؤیاهای خاک‌خورده.
▪️ پروژه‌هایی مثل گلخانه، گاوداری، و ورزشگاه ۳هزارنفری همچنان معطل و بی‌نتیجه مانده‌اند.
▪️ و بزرگ‌ترین پروژه عمرانی شیروان، یعنی تصفیه‌خانه فاضلاب، به‌خاطر اختلافات اداری بلاتکلیف است و معطل مانده.
❗️چه بسیار کلنگ‌هایی که به نام شیروان و به کام دیگران بر زمین زده شدند، و سهم مردم ما تنها آه و حسرت شد…
🟡 البته، باید منصفانه گفت که برخی مسئولان شهرستان – از جمله نماینده محترم و فرماندار عزیز– در تلاش برای حل مشکلات پروژه‌ها و پیگیری فعال‌سازی آن‌ها بوده‌اند و چند پروژه بزرگ در شهرک صنعتی را نگذاشته اند راکد شود.
اما نباید فراموش کنیم: یک دست صدا ندارد.
📌 پیشنهاد روشن ما چیست؟
سرمایه‌گذار و سرمایه‌پذیر، در هر نهاد و اداره‌ای که هستند، بنشینند و با گفت‌وگو اختلافات را حل کنند.
و اگر این گفت‌وگو به نتیجه نرسید، با شجاعت و صداقت، به حضور رسانه‌ها، خبرنگاران، نهادهای نظارتی و امنیتی تن دهند. مدارک و مستندات ارائه شود، مردم بشنوند، رسانه‌ها تحلیل کنند و قضاوت با افکار عمومی باشد.
✅ این یعنی شفافیت.
✅ این یعنی احترام به سرمایه و سرمایه‌گذار.
✅ و این یعنی امید به آینده‌ای بهتر برای شیروان.
⸻
📌 جواد حشمتی | یک نفر از ١۶٠ هزار نفر شیروانی
🔻پایگاه خبری اندیشه شیروان(مجوز ۹۶۲۰۴)
فصایی مجازی برای تمام مردم شیروان
دیدگاهتان را بنویسید